Incontinentie voor ontlasting
Het ongewild verliezen van ontlasting is een vervelende klacht, die best veel voorkomt. Soms verliezen mensen alleen vocht of winden en geen vaste ontlasting. Ook dit kan voor veel last en problemen zorgen in het dagelijks leven.
Translate instructions
If you wish to view the page on your phone or tablet, then the steps below may not work. Please switch to a desktop computer to translate this website. For translating the text, please follow this instruction:
1. Select the text you want to translate.
2. Choose ‘Vertalen’.
![Translate instructions step 1](/sites/default/files/styles/entity_embed_50_width/public/images/2023-04/20230406-schermafdruk-tekst-vertalen-JBZ-website-stap1.png?itok=-xyw_-3z)
3. Select the language you prefer.
![Translate instructions step 2](/sites/default/files/styles/entity_embed_50_width/public/images/2023-04/20230406-schermafdruk-tekst-vertalen-JBZ-website-stap2.png?itok=0d0KsZIq)
4. You can read and/or listen to the translated text (by Google).
![Translate instructions step 3](/sites/default/files/styles/entity_embed_50_width/public/images/2023-04/20230406-schermafdruk-tekst-vertalen-JBZ-website-stap3.png?itok=fIScesw3)
Lees meer
Hoe ontstaat incontinentie?
Er zijn vele oorzaken van incontinentie voor ontlasting. De meest voorkomende oorzaken zijn een (gedeeltelijke) beschadiging of verslapping van de kringspier of de bekkenbodemspier. Bijvoorbeeld na een recente operatie aan de endeldarm of aan de sluitspier. Maar het kan ook komen door een operatie van veel langer geleden. Soms is er tijdens een bevalling vroeger een beschadiging ontstaan. Vaak is er al een zwakte van de kringspier die langzaam toeneemt. Een operatie of een ontsteking verergert dan de bestaande klacht.
Door het ouder worden en een veranderde hormoonhuishouding (na de menopauze) worden de bekkenbodemspieren minder sterk. Eerdere beschadigingen gaan dan meer een rol spelen.
Een andere oorzaak is het ver uitzakken aambeien met slijmvlies, een verslapping van de wand tussen de vagina en de endeldarm (een rectocele) of een endeldarmverzakking. Minder vaak ontstaat incontinentie door een beschadiging van de zenuwen die de kringspier en de bekkenbodemspieren aansturen. Het kan ook ontstaan door ontsteking van het slijmvlies van de endeldarm (proctitis), chronische diarree of chronische obstipatie (verstopping).
Mensen die last hebben van incontinentie voor ontlasting door een algehele verzwakking van de bekkenbodem hebben ook vaak last van incontinentie voor urine.
![Bekkenbodem vrouw: organen en spieren](/sites/default/files/styles/entity_embed_full_width/public/images/2022-04/bekkenbodem_vrouw_0.png?itok=U5vU6w1u)
Klachten en symptomen
De ernst van de klachten kunnen verschillen van pijn en jeuk aan de anus, tot ongewild windjes laten, tot echt in de broek poepen zonder het te voelen. Soiling (het achterlaten van sporen in de onderbroek) kan ontstaan als het niet goed lukt om uit te poepen, waardoor soms restjes ontlasting net boven de kringspier achterblijven. Bij bewegen komt dit alsnog naar buiten.
Onderzoeken
Meestal is uw verhaal en het lichamelijk onderzoek al voldoende om de diagnose te stellen. Door gestructureerd vragen en antwoord te verzamelen krijgt de arts een goede indruk van de ernst van de incontinentie. Bij het lichamelijk onderzoek krijgt de arts door inwendig onderzoek van de anus en voelen van de kringspier (rectaal toucher) een indruk van de kracht van de kringspier. Soms is verder onderzoek nodig, zoals een inwendig kijkonderzoek van de darm (endoscopie) en van de anus en de endeldarm (proctoscopie) of een defaecografie (röntgenonderzoek). De arts bespreekt met u of deze onderzoeken in uw geval noodzakelijk zijn.
Dit onderzoek wordt gedaan door de radioloog met een speciaal echoapparaat.
Bij een defaecografie onderzoekt de radioloog hoe het laatste stukje van uw darm (de endeldarm) werkt.
Bij een coloscopie bekijkt de arts de binnenkant van uw dikke darm en soms ook het laatste deel van de dunne darm.
Een proctoscopie is een inwendig onderzoek van het laatste deel van de dikke darm (endeldarm) en anus (poepgaatje).
Behandelingen
Het is afhankelijk van de oorzaak van de incontinentie, van uw leeftijd en van uw gezondheidstoestand welke behandeling voor u de beste is. In het algemeen beginnen we met niet-operatieve behandelingen. Bij ongeveer 80% van de patiënten die wij behandelen via deze weg is een aanzienlijke verbetering te bereiken, waardoor een operatie helemaal niet nodig is.
Als u ongewild ontlasting vocht, winden of ontlasting verliest, stelt de arts u meestal eerst een behandeling voor waarbij geen operatie nodig is.
Poliklinieken en afdelingen
Een chirurg behandelt verwondingen, tumoren en infecties door het uitvoeren van operaties.
Gastro-enterologische chirurgie richt zich op operaties in de buikholte, zoals operaties aan de dikke darm, alvleesklier, lever of galblaas.