If you wish to view the page on your phone or tablet, then the steps below may not work. Please switch to a desktop computer to translate this website. For translating the text, please follow this instruction:
1. Select the text you want to translate.
2. Choose ‘Vertalen’.
3. Select the language you prefer.
4. You can read and/or listen to the translated text (by Google).
Meestal ontstaat een stijve schouder ineens. Dit komt vaker voor bij mensen met diabetes mellitus en een te hard werkende schildklier (hyperthyreoïdie). Een stijve schouder kan ook ontstaan als u de schouder lange tijd weinig gebruikt of door een ongeluk.
Lees meer
Er zijn drie fasen bij de klachten van een stijve schouder. Iedere fase kan enkele maanden tot soms een jaar duren:
Fase 1: De ‘vriezende fase’: U heeft pijn in de schouder, vaak ook ‘s nachts. U kunt de schouder steeds minder goed bewegen.
Fase 2: De ‘bevroren fase’: U kunt de schouder niet goed bewegen en gebruiken. U heeft minder pijn.
Fase 3: De ‘ontdooiende fase’: U kunt de schouder weer steeds beter bewegen.
Onderzoeken
De arts luistert naar uw klachten en doet een lichamelijk onderzoek.
Vaak kiezen we in eerste instantie voor een behandeling met medicijnen tegen de pijn en ontstekingsremmers. Eventueel krijgt u fysiotherapie. De bewegingsoefeningen bestaan uit het zelf actief bewegen van de schouder en het (laten) oprekken van het gewrichtskapsel, binnen de pijngrens. Bij heftige pijn kunnen we eventueel ook een injectie in de schouder toedienen. In uitzonderlijke gevallen wordt soms een operatie overwogen.
