December... voor veel mensen wordt deze maand gekenmerkt door cadeautjes kopen voor Sinterklaas of kerst, boodschappen doen, lekker eten, familie en vrienden ontmoeten, gezelligheid en (extra) vrije dagen. Voor anderen kan deze maand niet snel genoeg voorbijgaan, omdat deze maand pijnlijke herinneringen met zich meebrengt en gemis en verdriet worden gevoeld. Hoe de maand ook ervaren wordt, december is vaak de maand van terugblikken en vooruitkijken. Even stilstaan bij...
Ook ik heb in de afgelopen weken de balans opgemaakt. Ik heb mogen groeien, met vallen en opstaan, in mijn rol als onderzoeker. Ik heb nieuwe dingen geleerd waarmee ik steeds een stapje dichterbij mijn einddoel (promoveren) kom. Er werden columns geschreven over de mooie, warme en soms ontroerende contacten met de mensen die ik zag op het spreekuur. Ik heb gelachen met patiënten en ik mocht delen in blijdschap en geluk bij een goede uitslag of de geboorte van een (klein)kind. Er waren ook momenten van verdriet, onmacht en vertwijfeling wanneer er slecht nieuws verteld moest worden en er afscheid genomen moest worden van patiënten.
In 2023 werden ook herinneringen opgehaald. Zo kreeg ik een mailtje van een mevrouw wiens man 16 jaar geleden was overleden. Zij had het artikel in het Brabants Dagblad gelezen waarin ik mocht vertellen over het praten over het levenseinde. Het bracht haar terug naar de tijd dat haar man in het ziekenhuis lag. Hoewel ze schreef dat ik vast niet meer wist wie ze was, kon ik de situatie nog goed terughalen. Ze wilde me na al die jaren nog persoonlijk laten weten hoe fijn ze het had gevonden dat we destijds met elkaar, met een lach en een traan, konden praten over de naderende dood. Haar berichtje bracht ons samen weer even terug naar toen.
Terwijl ik deze column schrijf, realiseer ik me dat er een enerverend jaar is afgesloten, maar dat er weer volop kansen en uitdagingen zijn om in 2024 mee aan de slag te gaan. Ik kijk ernaar uit!
Bekijk onze website voor meer informatie over Zorg in de laatste levensjaren.
