Expositie 'Autobiologie' teja van hoften
Translate instructions
If you wish to view the page on your phone or tablet, then the steps below may not work. Please switch to a desktop computer to translate this website. For translating the text, please follow this instruction:
1. Select the text you want to translate.
2. Choose ‘Vertalen’.
3. Select the language you prefer.
4. You can read and/or listen to the translated text (by Google).
De titel verwijst naar het bestuderen van het eigen lichaam en zijn fysiek functioneren. De expositie is te zien vanaf vrijdag 7 juli tot en met zondag 1 oktober 2023. De officiële opening wordt verricht door Paetrick Netten, voorzitter kunstcommissie, en vindt plaats op vrijdag 21 juli om 19.00 uur. Geïnteresseerden zijn van harte welkom. Aanmelden kan via kunstcommissie@jbz.nl
In deze expositie worden naast grafiek en tekeningen, ook ruimtelijke kunstwerken getoond van keramiek, textiel en brons. “Autobiologie gaat ook over gebiologeerd zijn, een enorme fascinatie voor iets hebben. En in dit geval voor die processen in je lijf, die automatisch gebeuren. Los van kunnen of willen, zelf een stukje natuur zijn”, aldus teja van hoften. Deze verbondenheid wordt benadrukt door beelden uit plantmateriaal op te bouwen, wat bij bijna al haar bronzen beelden het geval is, maar ook vaak in het grafische werk zoals in deze expositie wordt getoond.
'Zonder titel', 2010, keramiek, teja van hoften
Vanitas
Een lichaam als landschap, een reliëfdruk van met drukinkt ingerolde planten. De zeefdruk van buitelende meisjes maken het lichter en meer een ‘gedenk te leven’. Het genieten en bewustzijn van het functioneren van je lichaam.
Ecce homo
‘Zie hier de mens’, een serie etsen, waarbij de plant een vorm of betekenisrelatie heeft met het afgebeelde orgaan. Zoals bijvoorbeeld de darmen samengesteld zijn uit het afval van één perssinaasappel. En hoe ze, na die sinaasappel iedere ochtend bij het ontbijt, onmiddellijk moet.
Titel 'Ecce homo', 2002, ets oplage 10, teja van hoften
Bodybuilding on the beach
Als commentaar op de idiotie van de maakbaarheid van alles, inclusief het eigen lichaam, het extreme van ‘the extreem make-over’. Met je schaduw spelend op het strand kan je heel onschuldig op bepaalde plaatsen meer vlees op het lijf toveren.
Een lichaam als landschap
Bij een lichaam als landschap bouwt teja van hoften met het eigen lijf een wereld om zich heen.
Titel 'Ader', 2004, keramiek, teja van hoften
Ook in het andere werk gaat het over lichaamsstelsels zoals ze die zag in haar biologieboekje van de middelbare school, die ze nog steeds heeft bewaard. Vooral de schematische tekeningen blijven haar boeien. Verwondering over dat wat buiten jouw weten om gebeurt. En hoe mooi en knap dat allemaal in elkaar steekt.
Titel 'Longen', 2010, textiel, teja van hoften
Titel 'Het mannelijke principe 1', 2021, gewei en textiel, teja van hoften
teja van hoften
Al 47 jaar beeldend kunstenaar. Geboren in 1951 in Amsterdam als negende in een katholiek gezin van veertien kinderen. Zij volgde haar opleiding in Tilburg (academie voor beeldende vorming), Amsterdam (de Rietveld academie) en Kopenhagen (Royal Danisch Academy of Fine Arts). Erna volgde nog vele werkperiodes in gastateliers zoals in het EKWC (Europees Keramisch Werkcentrum) en in het Meulensteen Art Centre in Eindhoven bij de werkplaatsen Beeldenstorm en Daglicht, waar ze in brons en grafiek werkte. (Nu gefuseerd tot Make Eindhoven). Ook werkte ze een aantal maanden in Japan – 2000, Duitsland – 2007, Italië - 2009 en Zwitserland – 2010. Ook dit jaar werkte ze nog in een gastatelier in eigen land bij Telpost Millingen, een voormalig gebouw van Rijkswaterstaat aan een driesprong van Rijn, Waal en Pfanerden kanaal.
‘Het fijne van een gastatelier is dat je opeens in een totaal andere biotoop moet zien te overleven en alles met verse ogen bekijkt. Ongestoord, niet alleen door anderen, maar ook door je eigen gewoontes. Even opnieuw beginnen.’
Uitleg van teja van hoften bij de presentatie van haar beeld 'in het diepst van mijn gedachten', Kunstpark Vlissingen, 2016
Na de academie begon ze als keramist en maakte levensgrote mensfiguren met een groot dagboekgehalte. Een journaliste noemde het ‘dramatische expressie in klei’. In de loop der tijd werden de figuren steeds abstracter tot de lichamen bijna landschap werden. Na een periode van ziekte, is zij zich steeds meer gaan focussen op de binnenkant van het lichaam.
‘Ik wilde het begrijpen toen de arts mij zei, dat ik kanker had en ik me eigenlijk op dat moment heel goed voelde. Ik zocht het op in een medische encyclopedie en vergat al snel waarom ik daarmee bezig was, zo spannend en mooi was het daarbinnen.’
De keramische werkwijze van hol opbouwen van volumes voldeed al snel niet meer om al die fijne en vaak lineaire structuren mee te maken. Zo experimenteerde teja van hoften met planten in was, wat uiteindelijk via de ‘cire perdue’ methode tot bronzen beelden leidde. Op eenzelfde manier gebruikte ze ook planten in haar grafiek, zoals hier te zien in haar etsen en blinddrukken. Daarmee benadrukt ze, dat ook wij mensen, net als planten, een onderdeel van de natuur zijn en volgens dezelfde wetten groeien en functioneren.
Uit milieuoogpunt gebruikt zij de laatste jaren voornamelijk materiaal, dat al een leven achter zich heeft. Of het nu gevonden voorwerpen zijn, het upcyclen van eigen oud werk of het hergebruik van gedroogd porselein uit andere ateliers, ze verwerkt het tot nieuwe beelden.
Verder is taal steeds belangrijker voor haar geworden om beelden mee op te roepen. Ze is al lange tijd aan een boek bezig, dat ze in 2024 of 2025 hoopt uit te geven.
Van hoften woont en werkt in Burgh-Haamstede, exposeert regelmatig in binnen- en buitenland, schrijft over andere kunst en kunstenaars in diverse tijdschriften, heeft af en toe het geluk opdrachten of subsidies te krijgen.
www.tejavanhoften.nl
Opening expositie
De officiële opening van deze expositie is op vrijdag 21 juli 2023 om 19.00 uur in de expositieruimte aan het einde van de boulevard. U bent van harte welkom. Aanmelden kan via kunstcommissie@jbz.nl
