Meer mensen thuisbehandeling tegen kanker

Het begon allemaal met de wens om mensen met kanker in de Bossche regio thuis te behandelen in plaats van in het Jeroen Bosch Ziekenhuis. Onderzoek wijst namelijk uit dat mensen zich in hun eigen omgeving prettiger en minder ziek voelen. De zorgprofessionals van het Jeroen Bosch Ziekenhuis startten samen met Vivent eind 2019 met één behandeling. Inmiddels werken vier thuiszorgorganisaties* met het Jeroen Bosch Ziekenhuis samen en worden acht soorten geneesmiddelen voor kanker thuis gegeven. In Den Bosch en omgeving kan dus vrijwel iedereen kiezen voor behandeling thuis.

Nannie van Hengel

Nannie van Hengel kreeg een aantal jaar geleden last van haar rug. Toen zij daaraan geopereerd was, ging de wond niet goed dicht. “Ik moest weer terug naar het ziekenhuis en daar bleek ik een zware bacteriële infectie te hebben. Per toeval werd in het ziekenhuis ontdekt dat ik een tumor had op mijn nier van vijf tot zes centimeter. En die was uitgezaaid. Ik was boos en heel verdrietig toen ik het hoorde.”

Mijn oncoloog vroeg of ik mijn kuur thuis wilde krijgen. Of ik daarvoor open stond. Mijn eerste reactie was, ‘ja natuurlijk!’. Gewoon omdat als je thuis de kuur hebt, je niet helemaal naar het ziekenhuis hoeft. Het is fijn om in je eigen omgeving te zitten en je eigen mensen om je heen te hebben. Ik heb er ook helemaal totaal geen spijt van. Je hebt echt hele goede en vakkundige verpleegkundigen om je heen die alleen voor jou aandacht hebben.”

Veel mensen vinden het fijn om in hun eigen vertrouwde omgeving te kunnen blijven. Naast dat het prettiger wordt gevonden, zijn er ook nog andere voordelen van de thuisbehandeling. Mensen hoeven geen vervoer te regelen of parkeergeld te betalen. Bovendien hebben thuiszorgverpleegkundigen alle aandacht in de thuissituatie en dat wordt als zeer positief ervaren. Dat is ook de ervaring van Nannie van Hengel. “Ik vind het ideaal, ik kan het iedereen aanraden. Je bent lekker thuis en hebt de rompslomp van het ziekenhuis niet. Super echt.”

Willia van Alebeek, oncologieverpleegkundige Vivent, legt het infuus aan bij Nannie van Hengel: “Als je ernstig ziek bent, dan kan het fijn zijn om thuis behandeld te kunnen worden. “We hebben een technisch team dat heel veel behandelingen thuis geeft bijvoorbeeld ook antibioticakuren. Ik heb het mooiste werk dat er is”, zegt ze glimlachend. “Het is heel fijn om één op één aandacht te kunnen geven. Je komt achter veel voordeuren en overal is het weer anders. De thuisomgeving geeft ons extra informatie over hoe het met iemand gaat: of het met de partner goed loopt, of er psychosociale zorg nodig is en of het huis er netjes uitziet. Dat nemen we allemaal mee in onze zorg.”

Niet alle behandelingen voor kanker kunnen thuis. Alleen de behandelingen waarbij vrijwel nooit een complicatie optreedt en waarvan de geneesmiddelen minimaal 36 uur houdbaar zijn. Mensen mogen zelf kiezen of ze in het ziekenhuis of thuis behandeld willen worden. Niet iedereen kiest voor thuisbehandeling. Sommige mensen vinden het spannend en kiezen voor het ziekenhuis omdat ze zich daar veiliger voelen. Anderen willen liever geen ziekenhuisomgeving thuis.

Thuisbehandeling is fijn voor mensen met kanker én zorgt voor meer ruimte in het ziekenhuis voor mensen die voor een behandeling in het ziekenhuis móeten zijn. Omdat kanker vaker chronisch is, doen steeds meer patiënten een beroep op het ziekenhuis en thuisbehandeling is een antwoord op de toenemende vraag.

* Vivent, Thebe, Cura Excellent en Santé Partners

Film Nannie van Hengel

Je kunt deze video niet zien. Wat nu?

Je hebt onze cookies (nog) niet geaccepteerd. Daarom kun je deze en andere video's niet bekijken op onze website. Wil je de video's wel kunnen zien? Klik dan op Accepteer cookies. Meer weten? Lees dan onze cookieverklaring.

Met dit hele mooie weer stapt Nannie graag met een vriendin op de scootmobiel. “Dan sjeezen we overal naar toe. Wat we maar heen kunnen. We rijden door het dorp, over de dijken… ja dat doet ons goed. Dan heb je toch lekker frisse lucht. Laatst zijn we naar een bouwterrein gereden hier even verderop. Door het zand heen naar de overkant. Maar ja, toen kwam ik vast te zitten. En mijn vriendin maar roepen: ‘gassen, gassen!’. Daar stond ik dan midden in het zand met mijn scootmobiel, ik kon geen kant meer op. En zij lachen jongen, ze had het niet meer.”

Laatste revisie: 9 oktober 2023 - 10:03