Hallo, ik ben Ferren. Ik krijg een langdurig EEG vandaag. Ik blijf een nachtje in het ziekenhuis slapen!

Op de foto zie je dat ik me aanmeld in het ziekenhuis. Het onderzoek kan beginnen, ik ben er! En mama natuurlijk ook.

Ik ga liggen op bed zodat Bart de laborant alle elektroden makkelijker op mijn hoofd kan plakken. Het ziet er best gek uit al die plakkers op mijn hoofd.

Samen met Bart en mama loop ik naar de kinderafdeling. Daar blijf ik tot morgen. Op het karretje dat Bart meeneemt staat videoapparatuur. Daarmee zien ze wat er allemaal gebeurt.

Op de kinderafdeling is Menno. Hij laat me zien waar mijn kamer is. Je hoeft trouwens niet altijd in het ziekenhuis te slapen. Soms krijg je alle apparaten mee naar huis.

 Bart zorgt dat alle spullen goed staan. Nu kan het onderzoek beginnen!

Ik kan gewoon lekker mijn gang gaan tijdens het onderzoek. Ik ga eerst wat tv kijken en straks misschien nog wat gamen of een spelletje doen met mama. Mama houdt een dagboek bij. Zo weet Bart precies wat ik doe en hoe ik me voel.

Tijd om te gaan slapen. De elektroden zitten nog steeds op mijn hoofd. Mama slaapt in een bed naast me. Zo ben ik niet alleen. En het is nog gezellig ook!

 Goeiemorgen! Het was zo’n spannende dag gisteren, ik viel meteen in slaap. Nu eerst lekker ontbijten voordat Bart weer langskomt.

Bart haalt met een speciaal middel alle elektroden van mijn hoofd. Het onderzoek is goed gegaan, ik mag naar huis. De uitslag krijg ik een andere keer. Daar heb ik een afspraak voor met de kinderarts of de neuroloog.

 Ik weet wel wat ik thuis als eerst ga doen. Mijn haar wassen! Dat is echt vies geworden. Doei Bart en Menno!