Bij spierreuma ontstaan er ontstekingen in de pezen en slijmbeurzen rondom gewrichten en in het gewrichtskapsel. Bij spierreuma is er geen schade aan de gewrichten zelf.
If you wish to view the page on your phone or tablet, then the steps below may not work. Please switch to a desktop computer to translate this website. For translating the text, please follow this instruction:
1. Select the text you want to translate.
2. Choose ‘Vertalen’.
3. Select the language you prefer.
4. You can read and/or listen to the translated text (by Google).
Spierreuma is een auto-immuunziekte. Bij een auto-immuunziekte keert uw afweersysteem zich tegen uw eigen lichaam. De belangrijkste klachten bij spierreuma zijn pijn en stijfheid in de nek, schouders, bovenarmen, heupen en bovenbenen. De ziekte gaan bijna altijd over. Dat kan 2 tot 3 jaar duren. Bij sommige patiënten duurt het langer. Daarbij wisselen fasen met veel en weinig klachten elkaar af.
Er zijn geen specifieke onderzoeken om spierreuma vast te stellen. Meestal herkent de reumatoloog spierreuma op basis van uw klachten en een lichamelijk onderzoek.
De reumatoloog kan ook bloedonderzoek laten doen. Een bloedonderzoek alleen is niet genoeg om de diagnose te stellen. Meestal toont bloedonderzoek een verhoogde bezinking, een verhoogde concentratie van het ontstekingseiwit ‘CRP’ en een lichte bloedarmoede. Deze uitslagen zijn niet specifiek voor spierreuma. Aanvullend onderzoek, zoals röntgenfoto’s of een echo, gebruikt de reumatoloog alleen bij twijfel over de diagnose.
Het corticosteroïd ‘prednison’ is het medicijn dat de reumatoloog als 1e kiest. De startdosis is meestal 15 mg per dag. Daarna volgt een langzaam afbouwschema. Hierbij kijkt de reumatoloog naar uw klachten en doen we bloedonderzoek. Corticosteroïden kunnen ook gegeven worden via een injectie in de bil of in de aangedane gewrichten.
De gemiddelde duur van behandeling met prednison is 1 tot 2 jaar. Als het afbouwen van prednison niet lukt, kan de reumatoloog een prednisonsparend medicijn toevoegen (methotrexaat of azathioprine).
Soms is een snelwerkende, ontstekingsremmende pijnstiller voldoende. We noemen dit NSAID’s. Voorbeelden zijn naproxen, ibuprofen en diclofenac.
Als u spierreuma heeft, adviseren we u te starten met bewegingstherapie bij een fysiotherapeut. Dit kan helpen uw gewrichten weer beter te bewegen.
