De ene plek is ‘het gedenkmonument voor het overleden kind’, een symbolische vogelkooi waar ouders die een kind hebben verloren, deze hier kunnen herdenken. De andere is een stukje verderop: een boom die in maart 2021 geplant is, een jaar na de dag dat de eerste Covid-patiënt in het JBZ terecht kwam. Hier staat ook een mooi, passend gedicht van Manon Taminiau bij.
Bij beide plekken staat sinds een tijdje een bank waar mensen kunnen zitten om een moment voor zichzelf te nemen. Met een beetje geluk hoor de rust van de Gement en het gefluit van de vogels om je heen.
Door deze banken te plaatsen, hopen wij beide herdenkingsplekken wat comfortabeler te hebben gemaakt voor de mensen die hier een moment in rust willen zitten.