Archief

We werden verwezen naar het auditorium. Daar kregen we uitleg en een film. Als eerste vraag kent iemand het verhaal van Marietje Kessels. Antwoord nee, wel de naam is bij velen bekend. De dochter van Mathieu Kessels is vermoord op 22 augustus 1900 in de Noordhoekkerk. Tot heden is en blijft het een raadsel waarom. Na de film kregen we koffie met worstenbrood.

Mathieu Kessels leefde van 1858-1932. Hij was een innovatieve fabrikant en daarnaast componist, uitgever, schrijver, drukker en stimulator van het Tilburgs en Zuid Nederlands muziekleven. Ja, een duizendpoot met een zeer groot hart voor zijn medewerkers. Na de dood van Mathieu zetten de 3 zonen de fabriek voort. Ook had hij nog 6 dochters.In 1924 valt het doek. Er komt een nieuwe fabriek Konefa (voorheen Kessels) bloeitijd was voorbij in 1939. Vele materialen ( 120 stuks ) gaan over van Mathieu door een vete van Konefa en Kessels. Kessels produceerde meer dan een half miljoen instrumenten. Vooral koper en houten blaas instrumenten, maar ook strijk en slag instrumenten.In 1956 valt het doek weer voor het meest gezicht bepalende gebouw in Tilburg.

In de hele wereld is de naam Kessels bekend vanwege zijn muziekinstrumenten.Van piccolo tot piano en van bugel tot bombardon. Hij had een eigen fanfare, waarmee in heel Europa werd opgetreden. In 2010 wordt de huidige collectie aan mevrouw Passier-Menne geschonken.Basis huidige collectie aan Jan Passier. Er werken nu nog 20 vrijwilligers op woensdag en vrijdag, die soms ook nog wat repareren. Een zeer interessant museum. Iedereen heeft genoten van de vele indrukken en de gestelde vragen.

Tine de Vries-Haen

Niet het gereedschap heeft soms kuren
Maar de handen die het sturen.
Gereedschap vraagt een vaste hand
En daarbij oordeel en verstand.
Wie dat verstand en oordeel mist
Mag niet in mijn gereedschapskist.

De muziek instrument maker
*Gedicht dat in één van de kamers hing, met toestemming overgenomen.

Op dinsdag 21 januari 2020 brachten we met 46 mensen een bezoek aan de bakkerij/patisserie van Robèrt van Beckhoven in Oisterwijk. Deze bevindt zich in een voormalige oude leerfabriek die vroeger de grootste fabriek van de Benelux was. We werden ontvangen met koffie/thee en uiteraard een heerlijk gebakje van de patissiers. Nadat iedereen genoten had hiervan kregen we een uitleg van Bo en Huib over het gebouw en de bakkerij.

Vroeger werkten in de leerfabriek tussen de 1200 en 1300 mensen. Er werd hier gelooid/onthaard/geverfd en gelakt. Louis Vuitton en van Bommel kochten hier hun leer voor hun producten. Momenteel wordt een deel van dit gebouw reeds 5 jaar gebruikt door Robèrt van Beckhoven. Er is een bakkerij, patisserie, winkel waar je het gebak/brood/chocolaatjes etc. kunt kopen en een winkel genaamd Beng dat staat voor: bakken en genieten. En daar kun je van alles kopen: grondstoffen, bakmaterialen, cadeau artikelen en nog veel meer. Er worden ook cursussen gegeven waaronder het bakken van brood, patisserie, High Tea. Per jaar volgen ongeveer 5000 mensen deze cursussen.

Uiteindelijk werden we in 2 groepen gesplitst en kregen we een rondleiding. We zagen cursisten aan het werk. In de bakkerij kregen we allemaal een mutsje op en er waren nog enkele chocolatiers aan het werk. We mochten proeven van de chocolade, hazelnoten (uit Noord Italië) en amandelen (uit Sicilië). Ze gebruiken volle producten zoals roomboter en volle melk. We kregen uitleg over het brood bakken en mochten dat ook proeven.

Het meel komt van een molen uit Oisterwijk maar het grootste deel komt uit Frankrijk. Er lag een zwart pistoletje dat gebakken is met zwarte bamboe en het smaakte ook nog. Ook hier kregen we allemaal een stukje worstenbrood om te proeven. Wat vandaag wordt voorbereid wordt morgen afgebakken en ook verkocht. Het was een geslaagde middag en we kregen veel enthousiaste reacties van onze leden.

Karin Peeters

Met een groot aantal leden waren we weer naar de Nieuwjaarsbijeenkomst in de Westhoek gekomen om elkaar een gelukkig 2019 te wensen. De zaal was nog steeds in de kerstsfeer aangekleed.

Nadat iedereen koffie of thee gedronken had en een soesje gegeten opende de voorzitter met een korte toespraak de bijeenkomst. Daarna werd er met bubbels getoost op het nieuwe jaar. Er was weer gezorgd voor hapjes, die wel in de smaak vielen. Ernst zorgde met zijn hammondorgel en accordeon voor de muziek en er werd meegezongen en meegedeind. Dat het erg gezellig was bleek wel uit het feit dat de voorzitter de mensen moest aansporen om te vertrekken toen onze tijd erop zat.

Ondanks de sneeuw waren er toch veel leden naar het Museum gekomen. Eerst kregen we uitleg over de familie Slager: vader, twee zonen, twee dochters, twee schoondochters en een kleinzoon die allemaal schilderden. Met een gids liepen we vervolgens door het museum om de schilderijen te bekijken. Vader Petrus Marinus Slager maakte vooral portretten. Zoon Piet maakte portretten van bekende overheidsfunctionarissen in Den Bosch en omgeving en schilderde later landschappen. Zoon Frans schilderde Brabantse en Kempische landschappen en maakte ook veel schilderijen van de St. Jan. Jeanette verkoopt 2 schilderijen aan koningin Emma en ook Corry, die bloemstillevens schildert, verkoopt een schilderij aan koningin Emma. Suze Slager-Velzen schildert vooral landschappen en Marie Slager-van Gilse bloemen, planten en de natuur in het algemeen. Kleinzoon Tom is de wereld rond getrokken en maakt impressionistische schilderije.

De wissel expositie was gewijd aan Friso Wiegersma, zoon van de bekende dokter Wiegersma uit Deurne en partner van Wim Sonneveld. Hij is later decors gaan maken voor Wim Sonneveld en schreef ook de tekst van het lied Het dorp.
Na het bezoek aan het museum gingen we naar 't Pumpke voor koffie met een Bossche bol.

Na de ontvangst van onze groep van 39 personen door Jules en Guido met koffie of thee start de workshop. Jules begint om 14.00 uur met zijn verhaal over de geheimen van de Bossche Bol. Twee kale, lege soezen liggen op ieders bordje. De benodigde hulpmiddelen staan in een kom per tweetal klaar.

Na de uitleg over de chocolade kunnen we aan de slag. Als eerste weegt een per tweetal de benodigde chocolade pellets af om 4 bollen volledig te bedekken. Het mogen geen moorkoppen worden; daar zit de chocolade alleen op de bovenkant. Jules schept het hete fondantwater in de pannetjes. De pellets gaan daarbij en roeren maar totdat alle chocolade is opgelost. Daarna de soezen met een draai door de chocolade halen om een mooie egale laag over de hele bol te krijgen.

Tijdens zijn korte uitleg over de slagroom is bij ieder tweetal een beker slagroom neergezet. We moeten de slagroom in de gereedstaande kom doen en met de garde stijfkloppen. Dit valt niet bij iedereen mee. Maar elkaar helpen staat bij velen voorop. Vervolgens de spuitmond in de professionele lange spuitzak doen en de punt van de zak afknippen zodanig, dat het spuitmondje goed blijft zitten. Nu de slagroom in de zak scheppen. Hierbij kun je goed zien wie dat vaker doen. Als laatste de zak boven de vulling dicht knijpen. De lege chocolade bol omdraaien, het spuitmondje door de bodem duwen en, al knijpend in de zak, de slagroom in de bol spuiten. Als de bol helemaal vol is, komt de bodem omhoog en weet je dat de bol goed gevuld is. Dat spuiten is toch wel zwaar werk. Klaar zijn we.

Sommigen eten een bol op, anderen bewaren deze voor thuis. Het verpakkingsmateriaal, schaaltje en papieren buil, krijgen we aangereikt. De overgebleven slagroom kan mee naar huis, voor wie dat wil. Het is genieten om te zien hoe men smult van bollen of de resterende slagroom in kom en spuitmond. Het levert veel plezier op. Menigeen heeft een besmeurde toet en handen.

Het is een leuke gezellige middag geweest, waarvoor de organisatoren Anne-Miek en Karin door iedereen zijn bedankt.

foto's en tekst Liesbeth Verhoeven

We verzamelen om 07.50 uur bij station Oost. Iedereen is op tijd aanwezig, ondanks de korte nacht voor de meesten van ons vanwege het hevige onweer. Onze chauffeur is gelukkig een rustige man die ons de tijd geeft om wakker te worden. Circa 10.30 uur parkeert hij de bus bij de ‘Goede Aanloop’ in Tollebeek voor koffie/ thee met heerlijk gebak. Om 11.30 uur gaat het verder naar Urk.

In Urk hebben we 1½ uur om zelf het mooie authentieke dorp met zijn huisjes te verkennen, het museum te bezoeken of de vuurtoren te beklimmen. De dorpsgeschiedenis m.b.t. de visserij zie je overal of hoor je van Urkers. De moeite waard om zelf nog een keer terug te gaan.

Het is druk in de haven. Elk jaar op Pinksterzaterdag, nu 8 juni, is het Urkerdag. Een feesttraditie: vroeger kwamen dan alle meisjes terug van hun dienstje van over zee. Met Kerst was dat vanwege de ijsgang op de Zuiderzee niet mogelijk. Urk - Orc: op historische kaarten wordt het voormalige eiland Urk vermeld als Orc. Urk zou afgeleid zijn van de naam Orca. In 1968 is ter ere van 1000 jaar Urk een model van een Orca geplaatst, na enkele jaren al vervangen door een kunststof model. Een omgewaaide boom gevolgd door een brand liet daar niets van over. Sinds 18 mei 2013 staat er dankzij de ‘Stichting Orca op Urk’ weer een Orca op ware grootte, voorzien van een fontein, gemonteerd op een stalen frame in een bassin in de haven.

Om 13.15 uur gaan we aan boord van ‘De Zuiderzee’ voor 2 uur varen op het IJsselmeer. Na vertrek wordt een heerlijke lunch geserveerd: ruim voldoende lekkere, versgebakken kibbeling, frietjes en salade. Een enkeling heeft liever kip. De schipper vertelt ons het een en ander over het ‘grootste windmolenpark van Europa’ dat in het IJsselmeer staat. Jaja, hij kan alles grappig vertellen. Verder verhaalt hij over de geschiedenis van de Zuiderzee - IJsselmeer. Hij vaart rondjes, niet noordelijker i.v.m. de deining op het water door de storm van gisteren.

Om 15.30 uur meert hij weer af aan de kade. De bus wacht al op ons. We rijden richting Gelderland waar we in Harderwijk het diner geserveerd krijgen. We zijn te vroeg, dus maakt de chauffeur nog een rondje langs het Dolfinarium. Partycentrum Slenkenhorst ligt in de bossen. Hoewel onze buik eigenlijk nog goed gevuld is van de lunch, genieten we toch van ons diner dat bestaat uit een kopje soep, rollade met frietjes, boontjes etc. en nog een lekker ijsje toe. Allemaal voldaan rijden we weer naar 's-Hertogenbosch terug. Om 20.15 uur zijn we terug bij station Oost en gaat iedereen een leuke ervaring rijker weer naar huis. Het is een heel gezellige, geslaagde dag geweest. Bravo voor de organisator.

Karin Peeters en Toke ten Donkelaar en aangevuld door EV.

We verzamelen om 10.30 uur op het Kruisbroedershof waarna we op pad gaan met onze gids. Er nemen 40 mensen deel aan deze wandeling en we worden verdeeld over 3 groepen ieder met zijn eigen gids. Het is 30°, maar we lopen veelal in de schaduw. Onze gids legt het een en ander uit over de Sint Cathrien kerk die vernoemd is naar de heilige Catherina die gemarteld werd op een rad. Op de hoek van de Kuipertjeswal en de Parklaan staan woningen die ontworpen zijn door de Amsterdamse School en die vanaf het dak op de gevel staande dakpannen hebben.

We kijken even over het Bossche Broek en lopen naar en door het Tilmanshofje. Dit hofje is vernoemd naar bankier Tilman die er voor zijn werknemers huizen liet bouwen in Chaletstijl. Zelf woonde hij daar met zijn gezin in een groot huis in deze bouwstijl en zijn tuin is momenteel een speelpark voor kinderen. Via het Bleekerstraatje, waar toentertijd de huisjes heetten omdat ze zo groot waren als een kamer of opkamer met uiteraard buiten een toilet, komen we in de Vughterstraat.

Daar lopen we langs vele steegjes met de namen: Achter de Drie Zwanen, Achter de Kan, Bonte Huid, Achter het Fortuintje en Van Sonsteeg. Bijna alle steegjes zijn afgesloten door een ijzeren poort dit ter beveiliging van de bewoners. In de Vughterstraat worden we gewezen op de gevels zoals: trapgevel, klokgevel en lijstgevel. We gluren even binnen bij de voormalige Pompen en Verlouw garage en staan stil bij de Pieckepoort. Dit was de toegangspoort van Vught naar 's-Hertogenbosch.

Onze wandeltocht vervolgen we over de Sint Janssingel en nemen een kijkje in het steegje Achter de Bijenkorf uit 1906 en Achter den Engel. Aan de overkant van de (gegraven) Dommel is de wijk 't Zand die daar tot stand is gekomen met zand uit de IJzeren Man. Dit was voormalig een moerassig gebied. Bij het Berenwouthofje staan we ook even stil en wordt ons verteld dat dit vroeger de Berewoutkazerne was. Later is de kazerne omgebouwd tot huisjes voor senioren. We lopen door het park van de Mariaburg en spetteren met het water uit het fonteintje. Door de Uilenburg via het Lamstraatje, Stoofstraat en Snellestraat komen we weer in de Vughterstraat om ons te begeven voor een lunch in de Raadskelder. Velen van ons vonden het een leuke wandeltocht en hebben genoten van de lunch en de bediening van de mensen van Cello.

Karin Peeters

Mij is gevraagd of ik een verslag wilde schrijven. Daar voldoe ik graag aan. Het park is 17 ha groot en heeft zo’n 1500 dieren. Natuurlijk hebben wij die niet allemaal gezien. De Zoo is een oude papegaaienopvang. Dat was goed te merken. Bij binnenkomst in het park werden we al verwelkomd door mooie grote groengeel, blauwe papegaaien. Binnen werden we allemaal, 25 personen, eerst getrakteerd op koffie/thee met een grote appelpunt, die lekker smaakte. Daarna kon de tocht beginnen.

Bijzonder leuk dat we de papegaaien zelf konden voeren met een stokje, waar nootjes tussen geklemd werden. En gretig dat ze waren. Met het nodige tumult erbij. De gids vertelde veel bijzonderheden. We konden ook volop vragen stellen. Nieuwe exemplaren komen uit de hele wereld, o.a. Brazilië, Indonesië, Afrika etc. De dieren gaan dan wel eerst in quarantaine, om evt. ziektes uit te sluiten. De broedtijd van een papegaai is ± 24 dagen. Ze leggen 2-4 eieren. Overal zag je veel bamboebomen staan; zelfs palmen en mooie paarse bougainville binnen. Het park heeft bovendien roofvogels, o.a. arenden, haviken en gieren. Verder ooievaars, flamingo’s, ibissen, ringstaartmaki’s, zelfs reptielen, zoogdieren en boerderijdieren. Te veel om op te noemen. Een zeer grote verscheidenheid. Alpaca’s, ezels, herten, zebra’s, oehoes. We hebben ze allemaal kunnen bewonderen.

De beesten eten noten, fruit en groenten. Elke ochtend om 8.30 uur worden ze gevoederd, zodra het personeel binnen is. Een zeer drukke baan. Elk jaar in november gaat het park dicht tot en met maart. Normaal wordt dan onderhoud gepleegd. Dit jaar wordt in die periode een grootse verbouwing uitgevoerd. Oude verblijven worden gesloopt en nieuwe onderkomens gebouwd. Het was al met al een geweldige interessante middag, waar eenieder met volle teugen van heeft genoten. Zelfs het weer was aan onze zijde, droog, geen wind en lekker van temperatuur. Onze hartelijke dank aan het bestuur, die ons in staat stelde om deze excursie mee te maken. Een groet van mij.

Tine de Vries-Haen

Het was een dag met een ijskoude wind en er waren veel afmeldingen vanwege ziekte. We begonnen de middag in het lekker warme restaurant met koffie en een Efteling krakeling. In de hal kregen we uitleg over het ontstaan van de Efteling en de bezoekers aantallen.

Vanwege de kou werd het programma wat aangepast. We werden verdeeld in twee groepen en gingen het park in. Eerst bezochten we het Efteling museum, waar een groot aantal figuren dat ooit in de Efteling gestaan heeft een plaatsje gevonden had. Ook waren er veel foto's te zien. Onderweg naar de Droomvlucht werd er nog een groepsfoto gemaakt met prinses Pardijn, die ondanks de kou toch door het park liep. Het was zelfs zo koud dat de fonteinen veranderd waren in ijssculpturen. 

Bij de Droomvlucht was er geen wachtrij, dus we konden allemaal zo instappen. Ook bij de nieuwste attractie van de Efteling, Symbolica, stond geen grote wachtrij en waren we snel aan de beurt. We hadden de keuze uit drie verschillende routes. Het koude weer had zo toch ook een voordeel!

Bij de kwekerij werden we ontvangen door Gerard Vereijken die samen met zijn broer Theo de kwekerij heeft opgezet in 1960. Het bedrijf heeft 5 vestigingen: Aarle-Rixtel, Beek en Donk, Someren, Heusden en 's-Gravezande. Hier worden het hele jaar door de Tasty Tom trostomaten gekweekt.

Na de koffie kregen we eerst een film over het bedrijf te zien met uitleg over de teelt en energie voorziening. Daarna gingen we een kijkje nemen in de kassen. We zagen hoe de tomaten groeiden en geoogst werden: als de laatste aan de tros rijp is. Hommels zorgen voor de bestuiving en er worden sluipwespen ingezet om plagen te bestrijden want er wordt biologisch geteeld. De kassen kunnen afgedekt worden met doeken als de zon te fel is en 's avonds om uitstraling van het licht tegen te gaan.

De trossen tomaten worden in kistjes gelegd en met treintjes die automatisch rijden naar de transportband gebracht waar ze, ook weer automatisch, op een transportband worden gezet. Tegelijkertijd worden er weer lege kistjes op het treintje gezet. Daarna worden de tomaten verpakt.

Na de rondleiding kregen we allemaal een doosje van de verpakte tomaten mee naar huis. Het was een leuke en leerzame middag voor ons.

Onze jaarlijkse dagtocht is ditmaal naar De Biesbosch. Na het vertrek bij station Oost, brengt de bus ons naar Drimmelen. Hier gaan we aan boord van de Zilvermeeuw-II en maken een vaartocht over de Amer, over de grote en twee kleinere kreken in de Biesbosch. Tijdens de vaart genieten we van koffie, thee en gebak.

Velen van ons gaan hierna naar het bovendek, om relaxend in de zon te genieten van de geweldige natuur. Veel reigers, zwanen en meerkoeten en Canadese ganzen scheren bedachtzaam over het water. Een kleurig schouwspel zien we aan de waterkant van de oerossen en de konincks paarden. Het boswachtershuisje op een eilandje, de griendwerkershuisjes van vroeger. Het is of de tijd hier nog stil staat.

Na de boottocht rijden we naar Terheijden, daar genieten wij allen van een heerlijke lunch in het restaurant de Gouden Leeuw. Hierna bezoeken enkelen van ons de Maria kapel van de middeleeuwse kerk St. Antonius Abt uit 1400. Dan gaan we met de bus naar Werkendam, hier bezoeken we het prachtig gelegen, bijna verborgen Biesbosch museum. Het dak hiervan is helemaal begroeid met grassen. Wij bekijken eerst een film over het ontstaan en de geschiedenis van de Biesbosch. Daarna kan men het museum, met vele gebruiksvoorwerpen en filmopnamen, zelf bezoeken. Als afsluiting van de dag, een goed smakend diner in Gameren. Iedereen heeft genoten van deze ontspannende dag.

Wilma Verhoeven

Ditmaal is Valkenswaard onze bestemming. Wij bezoeken daar een museum dat gevestigd is in een voormalig ziekenhuis, opgericht door de zusters van de orde “De Liefdezusters van de Hl. Carolus Borromeus“, vooral bekend als de Zusters van Onder de Bogen uit Maastricht. Dit Carolusgasthuis heeft bestaan van 1930 tot ca. 1974. Het gebouw herbergt nu meerdere musea, o.a. het Valkerij en Sigarenmakerij museum, het Nederlands Steendruk museum.

Wij worden ontvangen met koffie/thee en een lekker stuk vlaai. Na de indeling in twee groepen nemen de gidsen ons mee. Onze groep gaat als eerste naar de sigarenmakerij. De gids vertelt over het leven in Valkenswaard in het begin van de vorige eeuw. Het is een zwaar leven, de bevolking heeft het moeilijk. Om wat geld te verdienen is men thuis, in de kamer, op zolder of in de schuur sigaren gaan produceren. Zo zijn tenslotte in Valkenswaard vele sigarenfabriekjes ontstaan, die uiteindelijk opgegaan zijn in de bekende grote: Willem II, Hofnar etc. Met vele foto's, poppen aan machines, soorten tabaksbladeren en fijngesneden tabak uit diverse landen wordt getoond hoe de productie van sigaren vroeger als handwerk en tenslotte machinaal plaatsvond. Er is een grote verzameling van sigarenbandjes, doosjes o.a. Willem Twee, Hofnar, allerlei vormen van sigaren, waaronder de bolknak. Een gepensioneerde sigarenmaker geeft een demonstratie sigaren maken. Hij laat ons zien hoe de uitgerolde tabaksbladeren werden gevuld met fijngesneden tabak en gerold tot een dunne, of dikke sigaar.

Hierna neemt de gids ons mee naar het Valkerijmuseum. In twee kamers zien we hoe de arme en rijke families hebben geleefd in die tijd. De rijken hadden een valkenier in dienst. Een maquette toont de ingenieuze manier van valken vangen rond Valkenswaard. De valken leren uit de hand te eten. Tijdens het vervoer dragen ze een soort helmpjes, de huif. Verschillende opgezette valken zijn te zien, alsook oude tekeningen van jachttaferelen en van valken; in de voormalige kapel is een diorama hiervan te zien. Men joeg in die tijd op konijnen, fazanten, zelfs op reigers. Het is wederom een interessante middag geweest. Evenementencommissie, namens de groep bedankt.

Wilma Verhoeven

Deze keer een vroege start om 10.00 uur in Heeze bij het kasteel. De dauw ligt nog op de weilanden en het ruikt heerlijk fris. Om klokke tien worden we binnengelaten in de eerste binnentuin, en ingedeeld in drie groepen. Wij starten in het voorste kasteel uit 1665. Het kasteel is sinds 1760 in bezit van en wordt bewoond door de familie baron Tuyll van Serooskerken (wapenschild 3 hondenkoppen). Beneden bekijken we o.a. de eetkamer, een kamer met goudleerbehang en gobelins, een badkamer met verzonken bad met 3-4 treetjes. Vanuit de bovenliggende slaapkamers is deze te bereiken via een smalle stenen wenteltrap. Als het badwater gebruikt was kon men het via een afvoer in de slotgracht laten leeglopen. Het metalen badhek is in de oorlog verwijderd, de vloer was met planken dichtgemaakt, zodat de gemeente Heeze deze ruimte als vervangend gemeentehuis kon gebruiken. Op de bovenverdieping zien we o.a. de muziekkamer, die nu als trouw- en kamerconcertzaal wordt gebruikt; verder een slaapkamer met een zg. bootbed. Deze kamer wordt nog gebruikt als de familie meer gasten heeft die blijven overnachten. Op de gang is een hardstenen aanrecht met waterpomp neergezet, afkomstig is uit een van de bijgebouwen. Het ruikt nogal naar knoflook. Het blijkt dat men knoflooksap spuit op de binnentuin tegen de aaltjes die de wortels van het gras afvreten.

Na de rondleiding gaan we naar de tweede binnentuin en kijken uit op het oudste deel van het kasteel, Slot Eymerick, uit 15e-16e eeuw met middeleeuwse resten. Dit was van 1285 tot 1516 in bezit van de Graaf van Horne (wapenschild met 3 hoorns). Wij hebben hier afgesproken voor koffie/thee en gebak. Het is prachtig weer. Bijna iedereen zit buiten.

Tegen één uur worden we verwacht bij Eventjes Eten, niet zover van het kasteel vandaan. In een stoet rijden we vanaf de oprijlaan naar de parkeerplaats. Vandaar is het ca. 100 m lopen naar de lunch. De eigenaar heeft zijn hele zaak verbouwd om ons aan lange tafels bij elkaar te laten zitten. De lunch is goed verzorgd met Kleintje soep vooraf en Lunch van de Plank - broodjes om zelf te smeren en te beleggen. Iedereen heeft genoten.

Marjo en Liesbeth Verhoeven

Met 28 personen brachten we een bezoek aan het Nationaal Monument Kamp Vught. Nadat we een kopje koffie met een plak cake genuttigd hadden kregen we een rondleiding van gids Arie. Arie, een gepensioneerde geschiedenis leraar, vertelde gepassioneerd en boeiend over wat er zich in dit kamp in de Tweede Wereldoorlog allemaal heeft afgespeeld. Aangezien er geen volgende groep mensen meer kwam had de gids, en ook wij, alle tijd voor de rondleiding. Indrukwekkend was zijn verhaal over de joodse kinderen, die men niet kon gebruiken voor werkzaamheden in dit kamp en die op transport werden gezet naar Westerbork en daarna naar Sobibor om daar om het leven gebracht te worden. Ook het verhaal van 74 vrouwen uit barak 115 die werden opgesloten in een kamer van 9 m2. Na 14 uur opgesloten gezeten te hebben waren daar in die nacht 10 vrouwen omgekomen. Het bezoek was zeer zeker waardevol.

Na afloop kon ieder die dat wilde de tijdelijke, rondreizende tentoonstelling over Hannie Schaft nog bekijken.

Karin Peeters

Het was weer gezellig druk bij onze kerstbingo in de Westhoek, waar we met 55 personen aanwezig waren. Het zaaltje in de Westhoek zag er mooi uit met een grote kerstboom, kerstman en kerststukjes op de tafels.

Voor de bingo en de loterij waren er mooie prijzen. En iedereen had zijn best gedaan om een mooi ingepakt cadeautje mee te brengen, waardoor het voor sommige mensen wel moeilijk was om een keuze te maken.

Niemand ging met lege handen naar huis. Ook werden we allemaal nog verrast met een Italiaanse cake waarbij we konden kiezen tussen chocolade of amareno met een kaartje waarmee het bestuur ons fijne feestdagen en een voorspoedig 2019 wenste.

Ook het echtpaar dat altijd zo in de weer is om ons van koffie, thee en drankjes te voorzien werd niet vergeten.