"Sinds mijn zesde woon ik bij het Bommels Gasthuis in de straat"
Het verhaal van mevrouw en meneer Schreuders-Verkuil uit Zaltbommel.
Translate instructions
If you wish to view the page on your phone or tablet, then the steps below may not work. Please switch to a desktop computer to translate this website. For translating the text, please follow this instruction:
1. Select the text you want to translate.
2. Choose ‘Vertalen’.
3. Select the language you prefer.
4. You can read and/or listen to the translated text (by Google).
Als iemand de historie van het Bommels Gasthuis van dichtbij heeft meegemaakt, dan is het mevrouw Schreuders-Verkuil wel. Sinds haar zesde woont ze in de straat bij het Bommels Gasthuis. Eerst direct tegenover het Gasthuis; 38 jaar geleden verhuisde ze naar een paar deuren verderop. Als jong meisje werd ze in het Bommels Gasthuis geopereerd, later kwam ze er bij de verloskundige en oogarts.
Mevrouw Schreuders-Verkuil heeft volop verhalen over het Bommels Gasthuis. Zo herinnert ze zich nog de ambulances van vroeger: “Bij de Bommelse Brug gebeurden veel ongelukken. Elke keer als er weer een ongeluk was gebeurd, zag ik vanuit onze ramen de ambulances bij het Bommels Gasthuis.” Ook de glijbaan aan de achterkant van het Gasthuis is haar altijd bijgebleven. “Die glijbaan was bedoeld voor noodgevallen,” zo vertelt mevrouw Schreuders-Verkuil. “Kinderen in de buurt vonden die glijbaan geweldig, klommen er stiekem op en gleden naar beneden. Heel leuk vond ik dat, maar dat was natuurlijk eigenlijk niet de bedoeling.” Er zijn ook minder leuke herinneringen. Zo vertelt mevrouw Schreuders-Verkuil hoe haar oma opgebaard heeft gelegen in het baarhuisje van het Gasthuis: “Een traumatische ervaring; ik zal het gezicht van mijn overleden oma in het licht van die flikkerende TL-balk nooit vergeten.”
Meneer Schreuders maakte in 1969 de maanlanding mee vanuit het Bommels Gasthuis. “Ik was zeven jaar en lag opgenomen vanwege een heupgewrichtsontsteking,” zo vertelt meneer Schreuders. “Ik weet nog goed hoe patiënten in de huiskamer op de bovenste verdieping bij de tv zaten om de maanlanding te zien. Dat was een heel bijzonder moment.” In totaal moest meneer Schreuders zes weken lang in het ziekenhuis blijven. “Ik heb niet heel veel herinneringen meer aan die periode. Wel weet ik nog goed dat ik vaak tijdens het bezoekuur een kroket of frikandel kreeg van het cafetaria uit de straat, omdat het eten in het ziekenhuis niet zo lekker was.”
Deze foto van mevrouw en meneer Schreuders-Verkuil is gemaakt voor de oude ingang van het Bommels Gasthuis, bij de Gasthuiskapel.
Verhalen over het Bommels Gasthuis
Vanaf 2 juni 2025 zijn de huidige twee JBZ Dichtbij locaties in Zaltbommel te vinden op een nieuw adres: dr. J.J. Willemsehof 1. We nemen afscheid van het Bommels Gasthuis aan de Kerkstraat; een gebouw met een lange historie als gasthuis, ziekenhuis en polikliniek. Om hierbij stil te staan, delen we tot de verhuizing van de JBZ Dichtbij locaties in Zaltbommel elke week een verhaal van een oud-patiënt van het Bommels Gasthuis.