If you wish to view the page on your phone or tablet, then the steps below may not work. Please switch to a desktop computer to translate this website. For translating the text, please follow this instruction:
1. Select the text you want to translate.
2. Choose ‘Vertalen’.
3. Select the language you prefer.
4. You can read and/or listen to the translated text (by Google).
MGUS is een afkorting voor 'Monoclonal Gammopathy of Unknown Significance', vertaald in het Nederlands ‘monoklonale gammopathie van onbekende betekenis’. De aandoening MGUS wordt vaak per toeval ontdekt bij een bloed- of urineonderzoek.
Om dit beeld, dat eigenlijk geen ziekte genoemd mag worden, te begrijpen is wat uitleg nodig over de functie van normale plasmacellen. Plasmacellen zijn witte bloedcellen die antistoffen (ook wel afweereiwitten of immuunglobulinen genoemd) aanmaken. Dit type witte bloedcellen zit normaal gesproken niet in het bloed, maar wel in het beenmerg, het binnenste van de botten.
Antistoffen helpen uw lichaam bij het opruimen van virussen en bacteriën. Plasmacellen spelen daarom een belangrijke rol in het afweersysteem. Elke plasmacel kan maar 1 soort antistof maken. Bij MGUS maakt u teveel van 1 soort plasmacel aan in het beenmerg. Daardoor maakt u ook te veel van 1 en hetzelfde type antistof aan. We noemen deze antistof het M-proteïne, een oude term die soms nog wordt gebruikt is paraproteïne.
Lees meer
Meer over het M-proteïne
De afwijkende plasmacellen en het M-proteïne zorgen bij MGUS niet voor klachten. We vinden regelmatig een klein beetje M-proteïne bij gezonde personen, vooral bij ouderen. Meer dan 7% van de mensen van 70 jaar en ouder en 3% van de mensen boven de 50 jaar heeft een M-proteïne in het bloed. Als deze personen verder geen klachten hebben is er dus sprake van MGUS.
Andere plasmacelziekten
Soms blijken personen met een M-proteïne ook klachten te hebben die horen bij een andere plasmacelziekte. Dit zijn kwaadaardige ziekten van het beenmerg en/of de lymfeklieren. Meestal gaat het hierbij om de ziekte Multipel Myeloom of soms de ziekte van Waldenström. We beschouwen MGUS als een voorstadium van deze aandoeningen maar de meeste mensen met MGUS krijgen deze aandoeningen niet.
Ook wordt uw bloed onderzocht op onder andere bloedarmoede, nierfunctie, calcium en totaal eiwit. Bij twijfel doet de arts/ verpleegkundig specialist aanvullend onderzoek door beenmergonderzoek en een CT scan om onderscheid te kunnen maken tussen een MGUS en andere plasmacelziekten zoals Multipel Myeloom en ziekte van Waldenström.
Een sternumpunctie is een onderzoek waarbij de arts met een dikkere naald wat beenmerg uit het borstbeen (sternum) opzuigt.
Behandelingen
Omdat een MGUS geen klachten veroorzaakt, is er ook geen behandeling nodig. Wel bestaat er een kans dat een MGUS in de loop der jaren toch overgaat in een Multipel Myeloom of ziekte van Waldenström. Op basis van het type M-proteïne en de hoogte hiervan kan de arts al een inschatting maken hoe groot dit risico is.
