Als we kijken bij 100.000 gezonde Nederlandse zwangeren, dan vinden we bij 20.000 van hen GBS in de vagina. Dit betekent dat 1 op de 5 zwangere vrouwen (20%) drager is. Als een zwangere GBS-drager begint met een vaginale bevalling, draagt de helft van de kinderen deze bacterie bij zich op de huid of slijmvliezen en wordt daar niet ziek van. Dit betekent dat 10.000 kinderen geboren worden met deze bacteriën bij zich.

Een heel klein deel, 100 van de 10.000 kinderen (1-2%), wordt ziek van deze bacterie. Zij  kunnen bloedvergiftiging, longontsteking of hersenvliesontsteking krijgen. Van deze 100 zieke kinderen worden er 5 kinderen zo ernstig ziek, dat ze overlijden.

De meeste pasgeborenen krijgen in de eerste levensdagen klachten van de GBS-infectie. Bij een deel van de baby's ontstaan de eerste klachten pas na de eerste levensweek, dit wordt late-onset (laat ontstane) GBS-infectie genoemd. De eerste klachten van de GBS-infectie kunnen nog tot 3 maanden na de geboorte ontstaan.

Wanneer een pasgeboren kindje ziek wordt door een infectie met groep B streptokok gebeurt dat in 9 van de 10 gevallen op de eerste dag. Vaak is een zacht kreunend geluid bij het uitademen een eerste teken van de ziekte. Dit is een belangrijk waarschuwingssignaal. De volgende klachten kunnen ook voorkomen:

• Het kindje ademt snel en oppervlakkig. Soms houdt het ademen ook even op
• De huidskleur is grauw, blauw of bleek in plaats van mooi roze
• Het kindje kan slap aanvoelen of suf zijn
• Het kindje is soms overprikkelbaar
• Er treden stuipen (convulsies) op

Soms zijn voedingsproblemen zoals spugen, koorts, niet willen drinken of een ondertemperatuur ook een teken van groep B streptokok.

Het is niet zinvol om alle vrouwen die zwanger zijn te onderzoeken op deze bacterie, omdat het maar bij 1 op de 5 (20%) van de zwangere voorkomt. Het is wel zinvol om onderzoek te doen als u een verhoogd risico heeft op een ziek kind.

Dit verhoogd risico heeft u als:

• u voor 37 weken gaat bevallen;
• uw vliezen langer dan 24 uur zijn gebroken en er zijn nog geen weeën;
• u tijdens uw bevalling koorts krijgt;
• u al eerder een kind kreeg, die ziek werd van de GBS-bacterie;
• de bacterie niet alleen in de vagina, maar ook in de urine aanwezig is.

De GBS zijn aan te tonen met een kweek. De verpleegkundige strijkt met een wattenstaafje langs de binnenkant van de vagina en langs het perineum (huid tussen vagina en anus). Dit materiaal wordt in een laboratorium onderzocht. De uitslag is enkele uren later bekend. 

Als u tijdens de bevalling wordt behandeld met antibiotica via een infuus, wordt 85-90% van de besmettingen voorkomen. U moet in ieder geval 2 keer antibiotica krijgen met 4 uur ertussen voordat de antibiotica goed werken.

U maakt zelf een keuze of u behandeld wilt worden met antibiotica.  

Wanneer u kiest voor antibiotica, dan bevalt u met een medische indicatie in het Jeroen Bosch Ziekenhuis. De bevalling kan nog steeds begeleid worden door uw eigen verloskundige, als uw hele zwangerschap door de eerste lijn is begeleid.

Had u al een medische indicatie en was u al voor de begeleiding van de zwangerschap in het JBZ? Dan wordt u begeleid door de verloskundige of arts van het JBZ. 

Sommige zwangeren kunnen een allergische reactie krijgen op de antibiotica. Het gebruik van antibiotica kan ertoe leiden dat de bacterie resistent wordt voor deze antibiotica op de langere termijn. Dit betekent dat de antibiotica op de langere duur hun werking verliezen tegen deze bacterie.

Is de uitslag van de GBS-kweek nog niet bekend als de bevalling begint? Dan bespreekt de verloskundige of arts met u de voor- en nadelen van het starten met het geven van antibiotica.

Een kinderarts komt na de bevalling bij u langs om uw kind na te kijken. De verpleegkundigen van de verloskamers letten de eerste 12 uur extra goed op uw kind. Die tijd blijft u ook in het ziekenhuis bij uw kind samen met uw partner.

Deze controle wordt in alle gevallen gedaan. Als u 2 keer antibiotica heeft gehad, maar ook als u maar 1 keer antibiotica heeft gekregen, omdat de bevalling snel is gegaan. Deze controle is ook nodig als u niet kiest voor antibiotica bij een GBS positieve of onbekende GBS-kweek uitslag.

Als u weer thuis bent, mag u zelf nog extra alert blijven op de signalen van een (laat ontstane) GBS-infectie bij de baby. De kraamverzorger en verloskundige helpen u hierbij. 

Heeft u vragen, stel deze gerust aan uw verloskundige of gynaecoloog.

Wilt u in contact komen met andere ouders in dezelfde situatie of meer informatie tijdens de zwangerschap? Dan kunt u op de website van de Stichting Ouders Groep B Streptokokken Patiënten kijken.