Kort samengevat bestaat deze behandeling uit 3 stappen. Als eerste worden stamcellen uit uw bloed of beenmerg gehaald en tijdelijk ingevroren. Daarna krijgt u chemotherapie en antilichamen toegediend waarmee het bestaande afweersysteem wordt vernietigd. Tot slot krijgt u uw eigen stamcellen terug via een infuus, waarmee het afweersysteem opnieuw wordt opgebouwd.

Uit verschillende onderzoeken blijkt dat de behandeling voor sommige mensen met MS goed werkt. Deze mensen bleven na de behandeling meerdere jaren vrij van schubs/ziekteopvlammingen. Op MRI-scans waren geen nieuwe ontstekingen te zien. Soms stabiliseert de ziekte en is er zelf herstel te zien. De beste resultaten zijn behaald bij mensen met een vroege, agressieve vorm (zeer actieve) vorm van relapsing-remitting MS (RRMS). Voor mensen met een progressieve vorm van MS lijkt de behandeling voorlopig niet te werken.

Stamceltherapie is een agressieve en zware behandeling.

De afgelopen jaren is de behandeling veiliger geworden. Dit komt doordat artsen meer weten en ervaren zijn, het behandelplan is verbeterd en men kan beter inschatten welke patiënten de behandeling goed aankunnen. Maar er is nog steeds een risico op overlijden en ernstige infecties.

De behandeling en de nazorg vragen veel ervaring en deskundigheid en moeten nadrukkelijk worden uitgevoerd in centra die gespecialiseerd zijn in zowel MS als stamceltherapie.

In Nederland is de behandeling beperkt beschikbaar voor onderzoek. In andere landen, zoals Zweden en België, is de behandeling wel beschikbaar voor een kleine groep mensen met MS.

Momenteel wordt stamceltherapie in Nederland niet vergoed.

De beroepsvereniging van neurologen is van mening dat stamceltherapie beschikbaar moet komen voor een specifieke groep mensen met MS: 

“Patiënten die ondanks de inzet van de op dit moment meest sterk werkende ziektemodulerende therapieën forse ontstekings-/ziekteactiviteit blijven houden. De verwachting is dat het in het algemeen zal gaan om jonge patiënten met een korte ziekteduur en een lage uitgangs-EDSS. De indicatie voor deze therapie dient in multidisciplinair overleg, met afweging van alternatieven, gesteld te worden. In deze uitzonderlijke gevallen zou de behandeling plaats moeten vinden in gespecialiseerde centra. Als aan bovenstaande voldaan wordt, is de mening van de NVN dat deze behandeling ook vergoed moet worden.”