If you wish to view the page on your phone or tablet, then the steps below may not work. Please switch to a desktop computer to translate this website. For translating the text, please follow this instruction:
1. Select the text you want to translate.
2. Choose ‘Vertalen’.
3. Select the language you prefer.
4. You can read and/or listen to the translated text (by Google).
Dit betekent dat iemand moeite kan hebben met lopen, evenwicht, het gebruik van de handen, praten of zelfs slikken. Ataxie kan door verschillende oorzaken ontstaan. Daarom is het een breed begrip in de neurologie.
Lees meer
Ataxie ontstaat door een storing in de samenwerking van spieren die nodig zijn voor vloeiende en gecontroleerde bewegingen. Dit wordt meestal veroorzaakt door een probleem in het zenuwstelsel, vooral in de kleine hersenen (cerebellum) of de zenuwbanen die signalen naar en van dit gebied sturen. Cerebellaire ataxie is geen diagnose, maar een symptoom van verschillende neurologische aandoeningen. Het is niet bekend hoeveel patiënten er zijn met een vorm van cerebellaire ataxie. Het is een aandoening die weinig voorkomt.
Er zijn veel mogelijke oorzaken van ataxie. Het kan komen door erfelijke aandoeningen, acute oorzaken, chronische aandoeningen, medicijnen of giftige stoffen. Te veel alcohol drinken kan ook ataxie veroorzaken.
Tijdens een gesprek met de neuroloog en een lichamelijk onderzoek kan al veel duidelijk worden. De klachten en de manier waarop de symptomen zich voordoen, geven vaak belangrijke aanwijzingen.
Soms is extra onderzoek nodig, maar niet iedereen heeft al deze onderzoeken nodig. Welke onderzoeken worden gedaan, hangt af van de vermoedelijke oorzaak van de ataxie. Mogelijke onderzoeken zijn:
Bloedonderzoek: Om te zoeken naar tekorten (zoals vitamine B12) of afwijkingen in de werking van organen.
Beeldvorming: Een MRI- of CT-scan kan afwijkingen in de hersenen of het ruggenmerg zichtbaar maken.
Genetisch onderzoek: Als er een erfelijke vorm van ataxie wordt vermoed, kan de arts DNA-onderzoek laten doen.
Lumbaalpunctie: Dit is een onderzoek waarbij hersenvocht wordt afgenomen om te kijken naar ontstekingen of infecties.
Evenwichtstesten: Bijvoorbeeld om te beoordelen hoe de kleine hersenen functioneren.
Bij sommige patiënten kan de diagnose al tijdens de eerste afspraak worden gesteld, terwijl bij anderen meer onderzoek nodig is. Het behandelplan wordt afgestemd op de oorzaak van de ataxie en uw persoonlijke situatie.
Heeft u last van coördinatieproblemen of andere klachten die passen bij ataxie? Neem contact op met uw arts om dit te bespreken. Samen kijken we naar de beste stappen om uw klachten te begrijpen en, waar mogelijk, te behandelen.
Met behulp van het MRI-onderzoek kunnen pezen, spieren, hersenweefsel, kraakbeen, tussenwervelschijven, organen of bloedvaten zichtbaar worden gemaakt.
Denkt u hierbij bijvoorbeeld aan het stoppen van een medicijn waarvan de ataxie een bijwerking is. Vaak is het niet mogelijk om de verschijnselen helemaal te genezen. De behandeling is dan gericht op onderdrukking van de klachten en bijkomende problemen.
De neuroloog kan u doorverwijzen naar zorgverleners zoals een fysiotherapeut en logopedist. Zij geven u training en adviezen, waardoor sommige gevolgen van ataxie kunnen worden aangepakt.
Afhankelijk van de ernst, de oorzaak en de bijkomende problemen kunnen ook andere specialisten betrokken worden bij uw behandeling. Bijvoorbeeld een uroloog, revalidatiearts of klinisch geneticus.
Op de afdeling Klinische Neurofysiologie doen we onderzoeken die stoornissen in het functioneren van de hersenen, de zenuwen en de spieren kunnen ontdekken. Hier worden ook onderzoeken gedaan voor het Slaap Waak Centrum.
