If you wish to view the page on your phone or tablet, then the steps below may not work. Please switch to a desktop computer to translate this website. For translating the text, please follow this instruction:
1. Select the text you want to translate.
2. Choose ‘Vertalen’.
3. Select the language you prefer.
4. You can read and/or listen to the translated text (by Google).
Doordat mannen weinig borstklierweefsel hebben is een zwelling, zoals een tumor, vaak gemakkelijk te voelen. Borstkanker ontwikkelt zich bij mannen vrij snel. Daardoor kan de tumor op moment van ontdekken al in een vergevorderd stadium zijn.
Kanker is een ingrijpende ziekte. Alles waar u mee te maken krijgt voor, tijdens of na de behandeling hebben we voor u verzameld op onze pagina 'Kanker'.
Lees meer
Per jaar krijgen in Nederland bijna 16.000 vrouwen en 100 mannen de ziekte. Bij mannen is de gemiddelde leeftijd 67 jaar als de diagnose wordt gesteld.
Soort borstkanker
Het ductale carcinoom – kanker uitgaande van de (melk) gangen – komt bij de man het meeste voor. Lobulair carcinoom- kanker uitgaande van de melkklieren- komt haast niet voor bij mannen omdat er in de normale mannelijke borst niet of nauwelijks melkklieren gevormd zijn. Ook andere vormen van borstkanker kunnen voorkomen.
Familiaire belasting
Mannen met een bepaalde genmutatie hebben een verhoogde kans op het krijgen van borstkanker. Dit geldt vooral voor het BRCA2-gen maar ook voor de ziekte van Cowden.
Verschijnselen
Borstkanker bij mannen komt meestal tot uiting als een pijnloze zwelling achter of vlak bij de tepelhof. Soms treedt dat op in combinatie met een ingetrokken tepel of bloedverlies uit de tepel.
De eerste stap is een bezoek aan de afdeling Radiologie. Op de afdeling Radiologie krijgt u één of meerdere borstonderzoeken. Vaak wordt eerst een mammografie en echografie gedaan. Hiermee kunnen op een snelle en betrouwbare manier afwijkingen in de borst worden herkend. Regelmatig is het nodig om een bepaald deel van de borst nog preciezer te onderzoeken. Er wordt dan een tomosynthese of biopsie gedaan. Soms is verder onderzoek nodig om de diagnose te kunnen stellen. Dit kan bijvoorbeeld een MRI of een PET-scan zijn.
Bij een localisatie markeren we de precieze plaats van de afwijking in uw borst.
Behandelingen
Er zijn, zoals bij de vrouw, verschillende behandelingsmogelijkheden: een operatie, chemotherapie, radiotherapie (bestraling) en anti-hormoontherapie. De volgorde van de behandelstappen kan verschillen.
